In 1874 King Rama V opened the first public museum in Thailand in the Grand Palace to exhibit his father King Rama IV’s private collections of antiquities and other objects of interest. In 1887, the museum was relocated to 3 halls of “Wang Na” (Front Palace, meaning the palace of the Crown Prince). Later, King Rama VII gave over all the buildings in the palace compound to be the Bangkok Museum.

This largest museum of South East Asia currently houses 3 permanent exhibitions galleries.

1. The Gallery of Thai History starting from Sukhothai era until Rattanakosin era exhibited in Siwamokhaphiman Hall.

2. The Archaeologicl and Art History Collections which are divided into 2 sections.
(1) The Prehistory Gallery is displayed in the rear of Sivamokhaphiman Hall.
(2) The Art History Collections starting from 18th buddhist century until Rattanakosin Era are displayed in Prapas Pipitthaphan Building. And the ones after 18th buddhist century are in Maha Surasinghanat Building.

3. The Decorative Arts and Ethnological Gallery displayed in the old central palace buildings. It includes a variety of artistic, cultural and ehnological objects such as musical instruments, gold treasures, ceramics, mother of pearl inlay, costume and textiles, old weapons, etc.
Other exhibits of interest are such as
Cremation Chariot Hall which houses various chariots used for royal creamation ceremonies.
Morever, there are pavilions and throne halls such as Buddhaisawan Hall, Manklaphisek Hall, The Red House, Sala Long Song Pavilion, etc. These are the best examples of Thai architecture in the Early Rattanakosin Era which are all greatly magnificent.

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร
เดิมนั้นเป็นพิพิธภัณฑสถานส่วนพระองค์ของรัชกาลที่ 4 ซึ่งจัดเก็บรักษาศิลปะโบราณวัตถุและเครื่องราชบรรณาการต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 โปรดเกล้าฯ ให้ใช้ศาลาสหทัยสมาคมหรือหอคองคอเดียในพระบรมมหาราชวังจัดตั้ง "พิพิธภัณฑสถานสำหรับประชาชน" ขึ้นจากนั้นพิพิธภัณฑ์ได้ย้ายมายังพระที่นั่ง 3 องค์ในพระราชวังบวรสถานมงคล (วังหน้า) ในสมัยรัชกาลที่ 7 ทรงพระราชทานพระที่นั่งและหมู่พระวิมานทั้งหมดในวังหน้าให้เป็น "พิพิธภัณฑสถานสำหรับพระนคร"
ลักษณะพื้นที่การจัดแสดงแบ่งเป็น 3 หมวดคือ

ประวัติศาสตร์ชาติไทย เริ่มตั้งแต่อาณาจักรสุโขทัยจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์จัดแสดง ณ พระที่นั่งศิวโมกข์พิมาน

ประวัติศาสตร์ศิลปะและโบราณคดีในประเทศไทย แบ่งเป็น 2 ยุค โดยสมัยก่อนประวัติศาสตรแสดงในพระที่นั่งศิวโมกข์พิมานด้านหลัง ส่วนสมัยประวัติศาสตร์จัดแสดงประติมากรรมสมัยพุทธศตวรรษที่ 18 ถึงสมัยรัตนโกสินทร์ที่อาคารประพาสพิพิธภัณฑ์และประติมากรรมสมัยก่อนพุทธศตวรรษที่ 18 นั้นจัดแสดงในอาคารมหาสุรสิงหนาถ

ประณีตศิลปละชาติพันธุพิทยา จัดแสดงเครื่องดนตรี เครื่องถม เครื่องถ้วย เครื่องทอง เครื่องมุก เครื่องไม้จำหลัก เครื่องสูง ผ้าโบราณ หัวโขน หุ่นกระบอก ฯลฯ ในอาคารหมู่พระวิมาน

อาคารโรงราชรถ จัดแสดงราชรถใช้ในการพระบรมศพเช่น พระมหาพิชัยราชรถ เวชยันตรราชรถ ราชรถน้อย และเครื่องประกอบในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ

นอกจากศิลปะโบราณวัตถุแล้ว พระตำหนักและพระที่นั่งบางองค์นายในพิพิธภัณฑ์ เช่น พระที่นั่งพุทไธสวรรย์พระที่นั่งมังคลาภิเษก พระตำหนักแดง ศาลาลงสรง ฯลฯ ถือได้ว่าเป็นตัวอย่างสถาปัตยกรรมไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นที่มีความลงตัวอันโดดเด่นและงดงามอย่างยิ่ง